Ciosy w boksie

Klasyfikacja ciosów

Ma ona na celu wykazanie podstawowych ciosów i obron, dzieląc je według rodzajów, różnic i podobieństw pomiędzy nimi, oraz usystematyzowanie ich dla ułatwienia szkolenia. Terminologia polega na podziale według różnic w wykonywanych ruchach. Technika boksu rozróżnia 3 podstawowe ciosy: prosty, sierpowy i cios z dołu. Wszystkie te ciosy można wykonywać obiema rękami, kierując je w głowę lub tułów. Daje to nam 12 podstawowych kombinacji, w których określa się rodzaj ciosu(np. prosty), rękę która go wykonuje (np. lewą) i cel do którego dąży (np. głowa). Daje to nam w efekcie pełne określenie, np. cios prosty lewą w głowę. Kolejność wymienianych cech może być różna, lecz zawsze oznacza ten sam rodzaj ciosu.

Technika ciosów może nieco się zmieniać zależnie od umiejętności i właściwości boksera, rodzaju przeciwnika i zadań taktycznych. Tak samo nazwany cios może być wykonany na dwa kompletnie inne sposoby, zależnie od wymagań danej sytuacji. Znaczy to że technika ciosów wykonywanych w boksie nie może być uznawana za pojedynczy szablon. Jest on tylko bazą, na której podstawie mogą być opracowywane różne ich odmiany, pozwalające skuteczniej wykorzystać cechy boksera.

Zasady wykonywania ciosu

Każde uderzenie bokserskie wykonuje się dla osiągnięcia określonego celu. Bokserzy wykonują ciosy atakujące, kontrciosy (które dzielą się na bezpośrednie i z obrony), ciosy markowane(które mają na celu odsłonięcie przeciwnika, lub odwrócenie jego uwagi), ciosy powstrzymujące atak przeciwnika(stopujące). Podczas szkolenia początkujący powinni wyprowadzać uderzenia bezpośrednio z pozycji bokserskiej. W walce na dystans możliwe jest wykonanie wszystkich ciosów, a podczas walki w zwarciu jedynie ciosy wyprowadzane przy użyciu zgiętej ręki. Przy nauce wyprowadzania ciosów należy zwrócić uwagę na najważniejsze jego cechy, takie jak precyzja, szybkość, ostrość i nieprzewidywalność. Podczas wykonywania uderzeń bokser powinien także pamiętać o obronie, i chronić się przed ewentualnymi kontrciosami przeciwnika. Niezależnie od siły, z jaką bokser wykonuje swój cios, nie może on pozwolić sobie na utratę równowagi, gdyż wtedy narażony byłby na kontrę przeciwnika, lub odsłoniłby się. W tym celu powinien on pilnować odpowiedniego rozłożenia masy oraz balansować ciałem. Jeśli mu się to udaje, może on praktycznie bez końca wykonywać następujące po sobie ataki, które zachowują płynność i początkową ostrość.

Najważniejszą cechą dobrego ciosu jest jego szybkość. Zależy ona głównie od dobrego połączenia ruchów, na które składają się: odbicie od podłogi stopą, przeniesienie ciężaru na nogę wysuniętą do przeciwnika, skręt tułowia oraz odpowiedni ruch ręki. Zależy też ona od odpowiedniego wyczucia czasu i dystansu, oraz refleksu boksera. Ważne jest, aby cios był trudny do przewidzenia, więc do samego momentu zadania ciosu mięśnie powinny być napięte w jak najmniejszym stopniu. Nie tylko czyni to cios bardziej niespodziewanym, lecz także zwiększa jego precyzję. Ostrość ciosu uzyskuje się przez swobodne jego rozpoczęcie i gwałtowne przyspieszenie w końcówce ruchu, kończąc go w momencie uderzenia. Wyczekanie odpowiedniego momentu do zadania ciosu należy do podstawowych zadań boksera, powinien on uderzać wtedy, gdy przeciwnik jest odsłonięty lub zdezorientowany, gdyż są to najwłaściwsze chwile do przeprowadzenia akcji ofensywnych. Tworzenie takich sytuacji polega na odwracaniu uwagi przeciwnika oraz tworzenie luk w jego obronie poprzez markowanie ciosów, lub otworzenie gardy ciosami lewej ręki. Przez cały ten czas bokser powinien szykować sobie pozycję dogodną do wyprowadzenia ciosu, czyniąc to jednak w sposób niedostrzegalny dla przeciwnika. Podczas ataku wciąż należy jednak pamiętać o obronie, dlatego też druga ręka zawsze powinna służyć do ochrony ciała(dłoń chroni podbródek a łokieć tułów). Po zadaniu ciosu ręka powinna wracać do pozycji wyjściowej, a druga w tym samym czasie powinna szykować się do ataku. Aby uniknąć kontuzji dłoni(w której znajduje się wiele drobnych i dość delikatnych kości) pięść podczas uderzenia powinna być w odpowiedni sposób zaciśnięta. Należy też uważać na miejsca, w które kierowany jest cios, gdyż niedokładne wyprowadzenie pięści może spowodować trafienie w twardą kość, jak np. łokieć, co znacznie zwiększa prawdopodobieństwo kontuzji. Dlatego też palce powinny być zgięte i przyciśnięte do dłoni, a kciuk powinien przylegać do nich w miejscu pomiędzy palcem wskazującym i środkowym. Częścią, która zadaje cios powinny być kostki, gdyż są one najbardziej trwałe i najlepiej radzą sobie z przeciążeniami. Podczas wyprowadzania ciosu pięść nie powinna być zbyt mocno zaciśnięta, dopiero tuż przed uderzeniem należy zacisnąć ją znacznie mocniej. Poza tym dłoń powinna tworzyć wraz z ręką linię prostą, co zwiększa siłę ciosu oraz zapobiega nadwyrężeniu nadgarstków. Pomagają w tym też owijki bokserskie, jak i sama rękawica.