Podstawy obrony w boksie

Podstawy obrony w boksie

Dobre opanowanie środków obrony jest jednym z najważniejszych zadań szkolenia bokserskiego. To właśnie obrona sprawia, że walka toczy się w pewien usystematyzowany sposób, oraz daje bokserowi potrzebną w walce pewność, ochronę przed zagrożeniem w postaci ciosów przeciwnika.

Można by rzec że to właśnie stosowanie środków obronnych odróżnia sztukę pięściarską od zwykłego „mordobicia”, czyli brutalnej bójki nie mającej wiele wspólnego ze sportem. Walka bokserska cechuje się kombinacyjnością, łączeniem różnych działań zaczepnych i obronnych usystematyzowanych i zaplanowanych pod względem taktycznym, podczas zmieniających się warunków i sytuacji na ringu. To właśnie ona sprawia że oprócz samej siły i warunków fizycznych liczy się także doświadczenie, umiejętności, oraz taktyka.

Główne założenia dotyczące obrony

Fundamentem działań defensywnych jest oszczędność ruchów. Ekonomiczne wykorzystywanie sił pozwala na zachowanie energii na dłużej, a im więcej zachowamy jej w czasie obrony, tym więcej możemy wykorzystać w czasie ataku. Taki typ ruchów sprawia nie tylko że męczymy się mniej, lecz także zachowujemy swobodę ruchów, która pozwala na płynne przejście z jednej akcji do drugiej.

Zdolność do obliczania dystansu w boksie jest miernikiem umiejętności boksera, określającym poziom jego mistrzostwa. Zastosowanie odpowiednich środków obronnych zależy nie tylko od rodzaju wyprowadzanego przez przeciwnika ciosu, lecz także od dystansu. Podczas walki na dystans możliwe jest korzystanie ze wszystkich rodzajów obron,  lecz w półdystansie środki te są nieco ograniczone. Najłatwiej jest stosować uniki, odchylenia oraz bloki. Aby obrona była skuteczna, musi być ona przeprowadzona w odpowiednim czasie. Dlatego też bokser powinien umieć dostrzegać ruchy sygnalizujące atak przeciwnika, określać cel ciosu i drogę do niego. Najbardziej pożądanym jest, aby obrona miała miejsce w ostatnim momencie ruchu ciosu, tak aby przeciwnik nie był w stanie zmienić już jego kierunku. W przypadku bloków ruch może być zatrzymany wcześniej, już na początku wyprowadzania ciosu poprzez powstrzymanie ręki przeciwnika.

Ważne jest też przygotowanie boksera w taki sposób, aby umiał on określić najbardziej korzystny pod względem taktycznym rodzaj obrony w każdej sytuacji. Podczas walki w półdystansie obrona powinna być szczególnie dokładna, gdyż do wybór środków obrony jest mniejszy, a ciosy są szybsze i znacznie liczniejsze niż w przypadku walki na dystans. Bokser musi bronić się nie oddalając się od przeciwnika, nie może on też przerwać ani na chwilę swojej aktywności, gdyż w półdystansie ciosy mogą być zadawane nieustannie. O ile w walce na dystans liczy się przede wszystkim odległość od przeciwnika i poruszanie się, podczas walki w półdystansie liczy się umiejętna ochrona najważniejszych miejsc rękami, oraz uniki i odchylenia pozwalające umknąć przed ciosami przeciwnika. Dlatego też w półdystansie pozycja bokserska powinna być zwarta, a obrona szczelna, lecz nie sztywna, dopuszczająca ruchy tułowia które uzupełniają działania defensywne. Pełne opanowanie różnych rodzajów obron oznacza umiejętność ich zastosowania w zależności od sytuacji, z uwzględnieniem wykonywanego przez przeciwnika ciosu oraz aktualnego dystansu. Umiejętna obrona daje bokserowi niezbędną pewność w walce, poszerza jego możliwości taktyczne oraz minimalizuje zużycie energii poświęconej na ten aspekt walki.

Ten wpis nie ma jeszcze żadnych ocen. A jak Ty go oceniasz? :)